New Experience with Hollywood film

บทที่2

เป็นตัวประกอบ ....Extra

เสียงกริ่งโทรศัพท์มือถือดังขึ้น พร้อมคำถาม “อยากเล่นหนังไหม” ก่อนหันไปถามเพื่อนขอลาหยุดสองวัน เพื่อไปเป็นตัวประกอบเข้าฉากภาพยนตร์หนังฮอลลีวู๊ดชื่อดัง สองวัน โอเค โทรกลับเลยบอกอยาก ฮา มาก เพราะความอยากรู้อยากเห็น สันดานเก่าของการเป็นนักข่าวมันอยากรู้ว่าเขาทำกันอย่าง วิธีการถ่ายทำอยากรู้ และอยากได้กะตังส์ด้วย การเป็นตัวประกอบเสริมฉากงานเลี้ยงฉลองการแต่งงานหนึ่งในตัวเอกของเรื่อง โอ๊ววววว พระเจ้าเธอเล่นถ่ายตั้งแต่  2 ทุ่ม ถึงตี 3 เล่นฉากเดิมๆ ฉากเดียวเนี้ยแหละเป็นสิบๆรอบ

จากที่สนุก ผู้คนมากมาย กลับเป็นน่าเบื่อ เริ่มเพลีย ง่วง แต่ไม่น่าเชื่อนักแสดงตัวเอกของเรื่องไม่เคยย่อท้อ พยายามเล่นเต็มที่ทุกฉาก สมกับเป็นนักแสดงมืออาชีพ และด้วยความมีชื่อเสียงคงจะอู้ดงานไม่ได้ ต่างจากเราที่เป็นแค่ตัวประกอบบ่นแล้ว บ่นอีก

พอสิ้นสุด การแสดงบอกเลิกกองถ่ายเท่านั้นแหละ เหล่าบรรดานักแสดงตัวประกอบที่อยากกลับที่พักนอน ก็เฮโลกลับเข้าหลุมเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า จะมีเหลือเพียงมีแก่คนที่ยังอ่อยอิง ยืนเก้ๆ กังๆ รออะไรบ้างอย่างบริเวณกองถ่าย เผื่อจะมีดวงอะไรหล่นทับได้พบปะ เสนอหน้ากับนักแสดงชื่อดัง ผู้กำกับโด่งดัง อะไรประมาณนั้น

ถือเป็นอาชีพที่น่าเบื่อเข้าขั้นสุดๆเลยทีเดีย แต่ก็ยังมีบุคคลอีกกลุ่มหนึ่งบนโลกใบนี้ ประเทศไทยแห่งนี้ ที่ยึดการเป็นตัวประกอบแสดงภาพยนตร์ เป็นอาชีพ บางคนแสดง และรับผิดชอบงานดีกว่านักแสดงดังๆหลายคนด้วยซ้ำ ยิ่งนักแสดงสูงวัย จะไม่เกี่ยงงอน สั่งอะไรลุง ป้า น้า อา ทำให้หมด จะกรี๊ดคอแตก แดนซ์ขาขวิต ก็ไม่หวั่น แค่บอกว่าเหนื่อยเท่านั้น พอเรียกเข้าฉากเท่านั้น สวมวิญญาณนักแสดงโดยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้ากันเลย ขอยกนิ้วให้จริงๆ

เป็นเพราะเราไม่ได้เกิดมาเพื่อสิ่งนี้ความน่าสนใจเลยน้อยลง ได้แค่เฝ้าสังเกตผู้คน

Journey of life

23 Novemver 2010
Welcome to Ao Nang beach one destination of traveller around the world.

การเดินทางของชีวิต เริ่มต้นอีกครั้ง หลังจากพยายามใช้ชีวิต การเป็ันที่ปรึกษาด้านการประชาสัมพันธ์ (Communication Consultant) ในตำแหน่งที่ชื่อดูเก๋ แอบเริดหน่อยๆ ต่างจากการเป็นนักข่า นะค่ะ ทำได้ไม่นาน แค่  5 เดือนเอง แต่ก็ได้ประสบการณ์ รับรู้ถึงกระบวนการผลิตและเข้าใจในระบบงานได้ดี ทำให้ระบบสมอง รวน ไร้ซึ่งการสั่งการความคิดอีกครั้ง เป็นผลให้ต้องติดสินใจ เปลี่ยนวิถีชิวิตอีกครั้ง แม้ใจจริงจะรักในอาชีพการเป็นนักข่าว ก็ตาม และมีรุ่นพี่ใจดี โทรตามให้กลับไปเป็นนักข่าวอีกครั้ง

แต่ใจด้านหนึ่ง ก็ต้องการค้นหาความต้องการของชีวิตอีกครั้ง และครั้งนี้ก็เป็นการเดินทางด้วยระยะทางที่ไม่ไกลมาก เพียง 946 กิโลเมตรเท่านั้น ต่างจากครั้งที่แล้วที่ต้องไปไกลถึงออสเตรเลีย  สนุกและได้เรียนรู้ชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่ง วิถีคิด การปรับพฤติกรรม

จากกรุงเทพมหานคร สู่ ทะเลอันดามัน อ่าวนาง จังหวัดกระบี่ ทะเล ที่สวยงามอีกแห่งของเมืองไทย ขึ้นชื่อ เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติมาก โดยเฉพาะกลุ่มจากประเทศหนาวเย็นมาก หรือ สแกนดิเนียเวีย

เริ่มงานวันที่ 2 พฤศจิกายน ลูกค้าเช็คเอ้าท์ไปไม่ได้จนถึง 10.00 น. เพราะน้ำท่วม  หาดใหญ่ สงขลา ตรัง อ่างนางไร้วี่แวว แต่นักท่องเที่ยวก็กังวลต่อปัญหาเหล่านี้มาก นั่งอยู่ในอพาร์ทเม้นท์ในตำแหน่งรีเซฟชั่น มาตลอดทั้งอาทิตย์  มีลูกค้า รีเทิร์นมาใช้บริการห้องพักอีกครั้ง พ่อ กับลูกสาว 2 คนน่ารัก แต่ที่ไม่น่ารักเลย คือ การต่อรองราคาห้องพักอีกแนะ เนี้ยถ้าไม่ใช่ฤดูนอกการท่องเที่ยว นะจะไม่ให้เลย สงสารเด็กหรอกนะ ถึงให้

สองอาทิตย์ผ่านไป ใจยังไม่นิ่ง สมองโปร่งมาก ทำให้ความรู้สึกว่าเราจะทิ้งความรู้ความสามารถที่สั่งสมมาให้มันค่อยๆสลายไปหรือไม่ ความเงียบกับความว่างเปล่าบางครั้งก็ทำให้จิตใจมันไคว่เขว่าไปเหมือนกันนะเนี้ย วันนี้พอแค่นี้ดีกว่า เดียวไว้มีอะไรเด็ดๆ จะมาเล่าให้ฟังใหม่ นะค่ะ